W naszej Klinice, dzięki współpracy lekarzy psychiatrów i psychoterapeutów możemy zaoferować pacjentom na terenie Sochaczewa kompleksowe leczenie zaburzeń lękowych. Zapraszamy do kontaktu z naszą kliniką!
Czym są zaburzenia lękowe?
Lęk często jest mylony ze strachem. Strachu doświadczamy niemal wszyscy. Występuje od w odpowiedzi na realnie zagrażający nam czynnik i jest mechanizmem przydatnym organizmowi dla unikania zagrożeń. Lęk natomiast jest odpowiedzią organizmu na irracjonalne zagrożenia. Z uwagi, że źródło lęku pozostaje nierealne nie jest on dla organizmu przydatny, a wiąże się z powstawaniem szeregu negatywnych konsekwencji. Lęk najczęściej wiąże się z poczuciem zagrożenia, napięcia, niepokoju. Najczęściej towarzyszą mu różnorodne objawy fizyczne związane z pobudzeniem układu nerwowego. Mogą to być np. przyspieszony rytm serca, potliwość, drżenia rąk, zawroty głowy, biegunka, uczucie parcia na mocz, ucisk w gardle przypominający występowanie kuli w przełyku, ucisk w klatce piersiowej i wiele innych. Zaburzenia lękowe najczęściej występują pod postacią lęku napadowego lub uogólnionego, a także różnorodnych fobii.
Przyczyny zaburzeń lękowych mają najprawdopodobniej charakter złożony. Zaburzenia te mogą pojawić się jako reakcja na sytuacje stresowe, konieczność przystosowania się do zmian życiowych, trudności finansowe. Pewne znaczenie mogą mieć również czynniki genetyczne . W przypadku niektórych chorób fizycznych obserwuje się częstsze występowanie zaburzeń lękowych np. napady paniki przy nadczynności tarczycy.
Jakie są objawy zaburzeń lękowych?
Największa zachorowalność na zaburzenia lękowe występuje w przedziale wiekowym 24-44 lata, ale zaburzenia te mogą wystąpić w każdym wieku. Bardzo często predyspozycja do reagowania lękowego w obliczu większych obciążeń stresem jest już widoczna w okresie dorastania. W zależności od rodzaju zaburzeń lękowych ich obraz będzie nieco inny. W przypadku zaburzeń lękowych napadowych podstawowym objawem są napady paniki. Pacjent doświadczając takiego stanu często odczuwa wrażenie bezpośredniego zagrożenia życia, ma poczucie że z chwilę umrze. Często w związku z tym wzywa pogotowie ratunkowe lub udaje się na SOR. W trakcie napadu paniki występują nasilone fizyczne objawy lęku takie jak potliwość, przyspieszony rytm serca, wzrost ciśnienia krwi, uczucie duszności, ucisk, a czasami ból w klatce piersiowej. W trakcie napadu paniki kontakt z pacjentem może być znacznie utrudniony. Czasami objawy napadu lęku wiążą się z nasiloną obawą o utratę kontroli nad sobą.
Lęk uogólniony może występować jago samodzielny objawy, bądź towarzyszyć innym zaburzeniom, np. występować pomiędzy napadami paniki. Objawy lęku uogólnionego są mniej nasilone niż w przypadku napadów paniki, ale występując stale również znacząco wpływają na funkcjonowanie pacjenta. Chorzy miewają w takich przypadkach uczucie stałego zagrożenia, niepokoju, napięcia. Występują zwykle somatyczne objawy lęku takie jak, przewlekłe dolegliwości gastrologiczne, uczucie stałego zmęczenia, zaburzenia snu, trudności w koncentracji i wtórnie obniżenie nastroju.
Słowo fobia w języku greckim oznacza obawę, lub przerażenie. W zaburzeniach lękowych pod postacią fobii objawy lęku pojawiają się w przypadku zetknięcia się z określonym czynnikiem który nie jest obiektywnym zagrożeniem, np. ichtiofobia (lęk przed rybami), nyktofobia (lek przed ciemnością), klaustrofobia (lęk przed zamkniętą przestrzenią), awiofobia ( lęk przed lataniem samolotem, trypanofoia (lęk przed zastrzykami), agorafobia ( lęk przed otwartą przestrzenią) i wiele innych. Jednym z częstszych rodzajów fobii jest fobia społeczna objawiająca się występowaniem znacznego dyskomfortu przy nawiązywaniu kontaktów społecznych, zabieraniem głosu w grupie i uczestnictwie w spotkaniach towarzyskich. Ostatnio coraz częstszym rodzajem fobii staje się lęk przed porodem naturalnym (tokofobia), który w nasilonych przypadkach, może być wskazaniem do rozwiązania ciąży cięciem cesarskim.
Jak leczymy zaburzenia lekowe?
Z praktyki klinicznej wynika, że najskuteczniejszym postępowaniem w zaburzeniach lękowych jest połączenie psychoterapii i farmakoterapii. Psychoterapia jest w przypadku leczenia zaburzeń lękowych postępowaniem przyczynowym. Przy leczeniu zaburzeń lekowych można stosować różne nurty psychoterapeutyczne w zależności od natury objawów chorobowych. W wielu przypadkach przy leczeniu zaburzeń lękowych konieczna jest konsultacja psychiatry i zastosowanie leczenia farmakologicznego. Najczęściej zalecanymi wtedy lekami są leki przeciwdepresyjne, które stosowane długofalowo działają również przeciwlękowo. Leki przeciwlękowe mogą być przydatne w początkowej fazie leczenia nasilonych zaburzeń lękowych i do przerywania napadów paniki. Należy je jednak stosować z ostrożnością z uwagi na ich uzależniający potencjał.
Zaburzenia lękowe podobnie jak i inne zaburzenia nerwicowe mogą skutkować znacznymi trudnościami w funkcjonowaniu społecznym, zawodowym i rodzinnym. Z tego powodu wystąpienie objawów lękowych powinno być powodem konsultacji przez psychiatrę lub psycholog. Niestety próby leczenia za pomocą doraźnych leków przeciwlękowych w wielu przypadkach doprowadzają do uzależnieni od tych substancji. Z kolei ograniczenie się do stosowania powszechnie promowanych suplementów diety często nie przynosi pożądanych efektów i prowadzi do przewlekłego utrzymywania się objawów chorobowych.