Depresja jest powszechną chorobą występującą w społeczeństwie, dotykającą coraz większy odsetek ludzi. Z pozoru niepozorna choroba psychiczna, może doprowadzić do poważnych zaburzeń zagrażającym naszemu zdrowiu. Objawy depresji dokładnie omówiliśmy w osobnym artykule. Jak zatem powinniście zachować się przy osobie ze stwierdzoną depresją? Jak z nią rozmawiać, żeby pomóc?
Podstawy w rozmowie
Przede wszystkim musisz dokładnie wysłuchać drugą stronę, bez przerywania jej. Postaraj się dokładnie wysłuchać to, co ma Tobie do powiedzenia, wykazując przy okazji zainteresowanie. Dopytywanie o różne względy jest wskazane, ale pamiętaj, żeby nie wywierać presji, jeżeli druga strona nie będzie chciała drążyć tematu. Presja może pogorszyć jej stan lub zniechęcić do otwarcia się przy Tobie.
Warto brać aktywny udział w rozmowie. Przybierz postawę wspierającą – dodaj otuchy, podkreśl, że jesteś tu i teraz dla tej osoby, nie daj poczuć, że jest sama w trudnej sytuacji. Wsparcie nie tylko zachęci do dalszej rozmowy, ale i podniesie osobę cierpiącą na depresję na duchu.
Co dalej?
Osoby ze stwierdzoną depresją mają problem z inicjatywą. Są raczej wycofane, dlatego nie oczekuj, że same wyjdą z inicjatywami spotkań lub rozmów. Nie zniechęcaj się. Pierwszy zaproponuj rozmowę lub spotkanie. Bądź inicjatorem okazującym wsparcie, co zachęci drugą stronę do aktywnego udziału z Tobą. POstaraj się postępować jak w dotychczasowym życiu. Nie bój się poruszać dotychczasowych tematów lub żartów – dla drugiej strony ważne jest, aby nie czuła się osamotniona.
Doceniaj za każdym razem
Najmniejsze nawet postępy należy zauważać, rozmawiać o nich, nie bać się komplementować. To wszystko działa motywująco dla chorego, co przełoży się na poprawę samopoczucia oraz większą skuteczność leczenia, które powinno być prowadzone przez psychiatrę zajmującego się leczeniem depresji w Sochaczewie.
Czego unikać?
Przede wszystkim nie bądź zbyt natarczywy ani zniechęcający. Czasami lepiej nie naciskać drugiej strony, dać jej czas do namysłu, bez wywierania presji na rozmowy czy spotkania. Nawet posiedzenie w ciszy będzie dla chorego/chorej wartościowym wsparciem.
I najważniejsze – Nigdy nie bagatelizuj słów drugiej osoby. Ma problem? Chce się otworzyć? Wysłuchaj i okaż wsparcie nie posługując się zwrotami typu „przesadzasz” lub „pamiętaj, że są tacy, co mają gorzej” – tego typu rady nie są pomocne nawet dla zdrowych osób.
